පාලුවෙන් හිටි සීතල රැයවල

තනියම හඳ දිහා බලාගෙන 

තාම  නොආපු   නුඹ ගැන

හීන මැව්වා තමයි 

තනිකමෙන් උන්නාට

අහංකාර හිත ළඟට 

කාටවත්ම එන්නට

ඉඩ නොදුන්නා තමයි

නුඹ දුටු මුල් දවස

අද වගේ මතකයි මට

පෙම් සිත මුල් වරට

පන ගැහුනා මතකයි

කල්පයක් තරමට

කල්පනා කරපු මම

තත්පර දහයෙන් පන්ගුවකින්ම

නුඹ හා සිතින් බැඳුනා තමයි

මතකද මාව

නුඹේ කරගත් දවස

මම යලි උපන්නේ

එන්න ඒ දවසේ තමයි

මට දුන්නු ආදරේ මහමෙරක් තරම්මයි

මට දුන්නු නුඹේ හිතත් ඒ වගේමයි, ඇත්තමයි

හැමදාම මගේ ලොවට උදා වෙන්නේ  නුඹයි

මගේ හීන ඒ එළියෙන් ගොඩනගන්නෙත් නුඹයි

මගේ හුස්ම සොයන්නේ නුඹවමයි

ඒ හුස්ම වැටෙන්නෙත් නුඹ නිසයි, ඇත්තමයි

සඳ නුඹයි, හිරු නුඹයි, මගේමදැයි මට සිතෙයි

නුඹ එළියෙන් පායන තරු කැටය මම තමයි

මට දෙන්න බැරි උන හාදුව

අනේ අද හඳටවත් දෙන්න

ඒ උණුසුමින් තරු පීදේවී, මල් පිපේවි

සුරගනන් නටාවි

ඒ මල් පොකුරක් නෙලාගෙන

සුරගන්නන්ගෙන් මං අසාගෙන

තරු වැටුන පාර  දිගේ

හෙටවත් එන්න, මගේ නළලත හාදුවක් තබා යන්න 

හීන යට ඉඳගෙන

අහසේ තරු ගනින්නට

තරුවලට පන දෙන්න

ආසයි මටත් තරුවක් වෙන්න

වලාවන් අතර පාවීගෙන

ඔබ දිහා බලන්න

ඔබට පෙම් බදින්න

ආසයි ඔබේ  හීනෙකට එන්න

ලිහී ගිය ජීවිතය 

යලි නෙතට කැන්දාන

එහි අරුත කියා දුන් 

නුඹ සොඳුරු කවි පොතක්

පොද වැටෙන වැසි දිය අතර

එකම එක දිය පොදකි මම

පවුරු බැඳ වට වැසි රකින

නුඹ විසල් සමුදුරක්

බිඳෙන් බිඳ එකතු කල

හද ගැබේ නිදන් කල 

ප්‍රේමයේ දොරටු හැරි

නුඹ සොදුරු සිත්තමක්

සත්තමි මට තවත්

දරන්නට නොහැකි ලෙස

මගේ හදේ කුරුටු ගෑ

නුඹ කුරුටු ගීතයක්